Θυμάσαι…..

Γράφει ο Στάθης Τσιλιμαντός



Όσο πλησιάζουν οι Άγιες Μέρες των Γιορτών όλο και μας έρχονται στο μυαλό  πιο πολύ όλες εκείνες οι ομορφιές, οι μυρωδιές και οι εικόνες , του Χωριού.
Ξένοιαστες μέρες ,το Σχολείο είχε σταματήσει κι άρχιζαν οι σκανταλιές και...
το μόνο που δεν σκεφτόμασταν ήταν τι ώρα θα γυρίσουμε σπίτι, τι ώρα θα τελειώσει το παιχνίδι, παιχνίδι αυθεντικό ευρηματικό κι όχι …ηλεκτρονικό. Ο Άγιος Βασίλης δεν είχε ανακαλύψει ακόμα το …χωριό, να σου πω μπορεί να ήταν και καλύτερα,  έτσι μάθαμε τη ζωή, έτσι κάναμε φίλους έτσι περνούσαμε πραγματικά όμορφες και ζεστές Χριστουγεννιάτικες μέρες.
Κι ύστερα  έρχονταν η μέρα για τα κάλαντα. Από μέρες κανονίζαμε την παρέα 3-4 παιδιά ...και οι πρόβες άρχιζαν.Το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμόμασταν έπρεπε να βγούμε νωρίς να προλάβουμε να είμαστε οι πρώτοι,να μην τα <<πουν άλλοι>>.Σ΄όποιο σπίτι βλέπαμε φως χτυπούσαμε κι ας ήταν και χαράματα, μοσχοβολούσαν οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, το ζεστό ψωμί και οι κουλούρες που φούρνιζαν οι νοικοκυρές. Κι άκουγες σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά <<Καλήν εσπέρα άρχοντες>>.  Αλλού μας έδιναν κουραμπιέ αλλού καμιά δραχμούλα κι έβγαινε το χαρτζιλίκι και στο τέλος η μοιρασιά... εκεί να δεις χαρές, ουρά στο μπακάλη για καραμέλες
Αυτά ήταν τα χρόνια μας φτωχικά αλλά χαρούμενα ....
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ