Στο κέντρο του οικισμού Ρίβιου του Δ. Δ. Παπαδάτου Ξηρομέρου κάθε
χειμώνα ένας υπόγειος ποταμός εκβάλει με ορμή προς τη λίμνη και την τροφοδοτεί
με νερά ορισμένους μήνες
του έτους, συνήθως από Δεκέμβριο μέχρι Μάϊο, και ανάλογα με τις καιρικές
συνθήκες πού επικρατούν την κάθε χρονιά. Γενικά η ροή και η ποσότητα του νερού
του εξαρτώνται από τις βροχές και τα...
χιόνια πού πέφτουν, καθώς και από τους ανέμους πού φυσούν. π.χ. με το βοριά το νερό ελαττώνεται, ενώ με το λιώσιμο των χιονιών αυξάνεται.
χιόνια πού πέφτουν, καθώς και από τους ανέμους πού φυσούν. π.χ. με το βοριά το νερό ελαττώνεται, ενώ με το λιώσιμο των χιονιών αυξάνεται.
Το ξεκίνημα του είναι γνωστό με
τη λαϊκή φράση: «Έσπασε ο Ρίβιος» και η κοίτη του ή αβαθής είναι γνωστή με τη
λέξη «αυλάκι».
Ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο που
θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει πόλο έλξης και παρατήρησης για τους
κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο.

Όπως αναφέρεται, η δρομίτσα αυτήν την περίοδο,
προτιμά τα ζεστά νερά του ποταμού «Ρίβιου» για να εναποθέσει εκεί τα αυγά της. Όμως
χιλιάδες από αυτά τα ψάρια και φυσικά και ο γόνος τους εξοντώνονται από
ερασιτέχνες ψαράδες που συλλέγουν ανεξέλεγκτα εκατοντάδες κιλά με απόχες.


Αυτή την εποχή λόγω των πολλών βροχοπτώσεων ποταμός εκβάλει μεγάλες ποσότητες νερού. Κοπάδια
από δρομίτσες ανεβαίνουν από τη λίμνη διαπλέουν ανάδρομα την κοίτη του ποταμού,
φτάνουν στις πηγές και παραμένουν εκεί για μέρες. Ντόπιοι και περαστικοί
ψαρεύουν εύκολα μεγάλες ποσότητες.
Θα
πρέπει η συλλογή των ψαριών να γίνεται με μέτρο, ώστε να αυξηθεί ο ιχθυοπληθυσμός
της λίμνης Αμβρακίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου